Τα πρώτα γραπτά κείμενα που βρέθηκαν στον ελληνικό κόσμο, συγκεκριμένα στην Κρήτη, μας οδηγούν πίσω στους μινωικούς χρόνους, μεταξύ του 2000 και 1200 π.Χ.
Η γραφή αυτή ονομάζεται ‘Γραμμική Α’. Το σύνολο αυτής της γραφής αποτελείται από 85 σημεία ή ιδεογράμματα, γεγονός το οποίο δηλώνει μια συλλαβική γραφή.
Το πιο γνωστό κείμενο στην Γραμμική Α είναι ο δίσκος της Φαιστού.
Από την ‘Γραμμική Α’ προέρχονται δύο συστήματα γραφής.
Η πρώτη ονομάζεται ‘Γραμμική Β’ και χρησιμοποιούνταν στην Κρήτη.
Η δεύτερη είναι η Κυπρομινωική γραφή ή Γραμμική C, που χρησιμοποιούνταν στην Κύπρο, η οποία, όπως και η Γραμμική Α, δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί.
Μερικά τμήματα αυτής της γραφής βρέθηκαν στην Ουγκαρίτ (αρχαία παραθαλάσσια πόλη της σημερινής Συρίας) και τα οποία κατάγονται από την κυπρο-συλλαβική γραφή.
Τα πρώτα συστήματα γραφής, όπως η Γραμμική Α και η Κυπρο-μινωική, προορίζονταν, πιθανότατα, για τη σύνταξη της Μινωικής γλώσσας και τα νέα συστήματα, της γραμμικής Β και της κυπριακής συλλαβικής θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα της προσαρμογής τους, προκειμένου να εκφράσουν την παλαιά ελληνική γλώσσα.
Όπως, όμως, και έχουν τα πράγματα, οι τελευταίες γραφές χρησιμοποιήθηκαν για να γραφούν οι αρχαίοι ελληνικοί διάλεκτοι, στον ελληνικό κόσμο.
Η Γραμμική Β, χρησιμοποιήθηκε στην Κρήτη, η οποία, μάλιστα, συνυπήρξε για ένα διάστημα με την γραμμική Α.
Αποκρυπτογραφήθηκε το 1952 από τον βρετανό αρχιτέκτονα Μάικλς Βέντρις.
Το συλλαβικό αυτό σύστημα χρησιμοποιήθηκε για να εγγραφεί η μυκηναϊκή, μια αρχαϊκή μορφή της παλαιάς ελληνικής. Αποτελούνταν από συλλαβογράμματα που αντιπροσώπευαν είτε ένα φωνήεν είτε ένα ζεύγος ‘σύμφωνο+φωνήεν’.
Το αριθμητικό σύστημα ήταν δεκαδικό και οι μονάδες μέτρησης και βάρους ήταν ίδιο με εκείνο το οποίο συναντούμε στην Βαβυλώνα.
Το κυπριακό συλλαβικό σύστημα εμφανίστηκε μεταξύ του 11ου και του 8ου αιώνα π.Χ.
Χρησιμοποιήθηκε για να γραφεί η τοπική ελληνική διάλεκτος, μέχρι την εποχή των Πτολεμαίων, που καθιερώθηκε το ελληνικό αλφάβητο και με το οποίο συνυπήρχε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η αποκωδικοποίησή του άρχισε σταδιακά από τον Robert Hamilton, το 1869, βάσει ενός κυπρο-φοινικικού δίγλωσσου κειμένου το οποίο χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ.
Πηγή: Ressources pédagogiques sur larchéologie méditerranéenne
3 σχόλια:
Μη γράφετε ό,τι σας έρθει. Ο δίσκος της Φαιστού δεν είναι γραμμένος σε γραμμική Α -- άλλωστε και η όψη των γραμμάτων του μόνο γραμμική δεν είναι. Σαφώς φέρει γραφή και όχι απλώς εικονογραφική διακόσμηση, αλλά το σύστημα με το οποίο είναι γραμμένος είναι μοναδικό: δεν έχει βρεθεί πουθενά στον κόσμο καμία άλλη επιγραφή γραμμένη με το ίδιο σύστημα.
Επίσης, τα "τμήματα αυτής της γραφής [που] βρέθηκαν στην Ουγκαρίτ" δεν μπορεί να "κατάγονται από την κυπροσυλλαβική γραφή", αφού είναι αρχαιότερα. Το αντίθετο συμβαίνει, και το λέτε πάρα κάτω: η κυπροσυλλαβική γραφή (που χρησιμοποιούνταν για ελληνικές διαλέκτους ως και στα ελληνιστικά χρόνια) κατάγεται από την κυπρομινωική ή γραμμική C!
Οι απόψεις ή οι θέσεις που παρουσιάζονται δεν είναι του ιστολογίου αλλά της πηγής που αναφέρεται- Γάλλων επιστημόνων-.
Μα από ό,που κι αν προέρχονται τα δημοσιεύματα σας, έχετε υποχρέωση να τα διασταυρώνεται με επίσημα άρθρα ειδικών, εάν βέβαια θέλετε να είστε μια αξιόπιστη πηγή πληροφοριών. Οσον αφορά την κυπριακή διάλεκτο των ελληνικών, μάλλον κυπρο-μυκηναϊκή θα πρέπει να αναφέρετε, παρά κυπρο-μινωική, εάν μιλάτε για την Υστερη Εποχή του Χαλκού 1200-1000 πΧ)
Δημοσίευση σχολίου