Οι αρχαίες ελληνικές ιστορίες ή μυθεύματα προς τέρψη του
αναγνωστικού κοινού, εμφανίζονται κυρίως στην ελληνιστική εποχή από τον 1ο
αιώνα μ.Χ έως τα μέσα του 4ου αιώνα.
Οι συγγραφείς των
ιστοριών (ή των «μυθιστορημάτων», όρος που καθιερώθηκε περί τον 19ο
αιώνα) έμπλεκαν στοιχεία ιστορικά της ελληνικής αρχαιότητας για να προσδώσουν
αίγλη και δόση αληθοφάνειας στα κείμενά τους.
Τμήμα
από πάπυρο που βρέθηκε στην Αίγυπτο και είναι του 2ου αιώνα, αναφέρεται
στο έργο του Χαρίτωνα τοῦ Ἀφροδισιέως της Καρίας
με τίτλο «Χαιρέας και Καλλιρρόη». Είναι ένα κομμάτι κειμένου (μια σελίδα, στην
ουσία) με 23 γραμμές και καθαρογραμμένα μεγάλα ελληνικά γράμματα.
Η ‘ιστορία’ του εξελίσσεται περί το τέλος του Πελοποννησιακού
πολέμου, ο συγγραφέας έχει στοιχεία μίμησης του Ξενοφώντα της Εφέσου και του Ησιόδωρου,
σύμφωνα με λογίους που έχουν μελετήσει το έργο του.
Το θραύσμα αποτελεί υπόλειμμα του έργου που διαβαζότανε
την αρχαία εποχή, κυρίως από την αστική κοινωνία της εποχής, στους ελληνικούς
πληθυσμούς ή ελληνόφωνους της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.
Σημειώνεται ότι ο
συγγραφέας Χαρίτων ο Αφροδισιεύς έχει γράψει αρκετά έργα, πέντε εκ των
οποίων, όπως ο «Χαιρέας και Καλλιρρόη», σώζονται ακέραια.
Ένα μικρό δείγμα γραφής:
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με
αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου
παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου