Μάιος 5, 2014.
Η Χερσόνησος ήταν μια αρχαία πόλη στην Ταυρίδα (γνωστή σήμερα ως Κριμαία), η οποία
ιδρύθηκε από Έλληνες αποίκους στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα,
προκειμένου να παράγουν και να μεταφέρουν στην πατρίδα τους σιτάρι και άλλα
παραγωγικά προϊόντα.
Οι γεωργικές εκτάσεις στις ελληνικές αποικίες ήταν
ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των ελληνικών πόλεων-κρατών.
Οι ανασκαφές των αρχαιολόγων του πανεπιστημίου Aarhus (Όρχους) της Δανίας
ήταν σημαντικές, αφού διερεύνησαν την αγροτική περιοχή, από την ανάπτυξή της μέχρι
την παρακμή της.
Ένα από τα συμπεράσματα των αρχαιολόγων είναι σε μια
περίοδο κρίσης, στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα, ένα μεγάλο μέρος του
αγροτικού πληθυσμού σφαγιάσθηκε έπειτα από βαρβαρική εισβολή.
Οι σκελετοί αυτών των ανθρώπων βρέθηκαν μόνο 40 εκατοστά
κάτω από την επιφάνεια του εδάφους σε
μια σειρά από δομές στέγασης που ανάσκαψαν οι αρχαιολόγοι του Aarhus.
«Έχουμε πληροφορηθεί πράγματα τα οποία έχουν αλλάξει την
άποψή μας τη ζωή της υπαίθρου στη Χερσόνησο, την οποία οι Έλληνες αποκαλούσαν
Χώρα.
»Οι αγροτικές περιοχές της πόλης, ιδιαίτερα στις περιοχές
της Ηράκλειας και του ακρωτηρίου Tarkhankut υπάρχουν απίστευτα καλά διατηρημένα αντικείμενα.
» Τα σπίτια
του αγροτικού πληθυσμού χρονολογούνται γύρω στο 300 π.Χ. και βρίσκονται
διάσπαρτα γύρω από το ανέγγιχτο τοπίο, με τη μορφή των ερειπίων που είναι ακόμη
ορατά.
»Για
παράδειγμα, σε μία από τις ανασκαφές των ερειπίων έχουν βρεθεί τα λείψανα μιας
ολόκληρης οικογένειας. Έτσι δουλεύουμε επάνω σε μια σκηνή δολοφονίας που
χρονολογείται πριν από 2.300 χρόνια» ανέφερε ο Βλαντιμίρ Στόλμπα ( Vladimir Stolba ), επικεφαλής της αρχαιολογικής ομάδας του
πανεπιστημίου Όρχους.
Περισσότερα από 10 χρόνια, οι αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου
της Δανίας έχουν αποκαλύψει μια σειρά ανασκαφών που αναφέρονται στην
ελληνική περίοδο της Ταυρίδας (σημερινής Κριμαίας).
Η αγροτική περιοχή της αρχαίας πόλης Χερσονήσου, προστέθηκε στον
κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, ως παράδειγμα του τρόπου οργάνωσης μιας περιοχής, με
τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες κατάφεραν να τον κάνουν παραγωγικό, – τόσο την πόλη,
όσο και την αγροτική περιοχή.
«Είχαμε αρκετές ομάδες μαθητευομένων αρχαιολόγων από τη
Δανία που φιλοξενήθηκαν εδώ κατά τις αποστολές μας. Είναι μια μεγάλη εμπειρία
και η συνεργασία με τις τοπικές αρχές ήταν πολύ γόνιμη. Ήμασταν, πράγματι, τυχεροί
που ασχοληθήκαμε με μια περιοχή που δεν κατοικήθηκε ποτέ ξανά από την εποχή της
καταστροφής της, στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα.
» Η εικόνα που προκύπτει από τις ανασκαφές αποτελεί ένα
στιγμιότυπο από τις καθημερινές δραστηριότητες της αρχαίας αγροτιάς, της ζωή
και της δραματικής στιγμής του θανάτου. Έχουμε βρει απαντήσεις σε πολλά από τα
ερευνητικά ερωτήματα.
Για παράδειγμα:
Πως καλλιεργούνταν τα ελληνικά χωράφια των σιτηρών, πόσο
πυκνοφυτεμένα ήταν, πως οργανώθηκε η περιοχή ώστε να γίνει σιτοβολώνας και
τόπος κατοικίας και πως συμπεριφέρονταν ο αρχαίος ελληνικός πληθυσμός στις αλλαγές, μέσα στο νέο
πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον της Ταυρίδος.
--
Πηγή: Aarhus universitet- χρόνος δημοσίευσης:Ιούλιος 2013
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου