8.7.14

Από ελληνικά χέρια ο θησαυρός των αρχαίων Σκυθών




Ιούλιος 8, 2014.

Όπως έγινε γνωστό από τους φορείς της Ολλανδίας, ο χρυσός των αρχαίων Σκυθών θα επιστραφεί στην Ουκρανία και όχι στο Μουσείο της Κριμαίας.

Η ρωσική αρχαιολογική ιστοσελίδα με αφορμή αυτήν την εξέλιξη, αναφέρει ότι ο χρυσός των αρχαίων Σκυθών ανακαλύφθηκε από Ρώσους πριν από περίπου πενήντα χρόνια, στην περιοχή της Σταυρούπολης.


«Πρόκειται για χρυσά αριστουργήματα των Ελλήνων τα οποία φιλοτέχνησαν κατόπιν παραγγελίας των Σκυθών που ζούσαν στην περιοχή. Το βασίλειο των Σκυθών στην Κριμαία κράτησε μέχρι τον Γ΄ αιώνα μ.Χ., όταν καταστράφηκε από τους Γότθους. Μία από τις πλέον σημαντικές ανακαλύψεις για το λαό αυτόν, υπήρξε η ανακάλυψη  των χρυσών σκευών και κοσμημάτων σε έναν συλημένο τάφο, που για άγνωστους λόγους δεν είχαν οι αρχαιοκάπηλοι εντοπίσει το θησαυρό αυτόν».

Τα ευρήματα τα οποία είχαν ανακαλυφθεί κατά την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης είναι σύμφωνα με τους ειδικούς μέρος  των σκευών που χρησιμοποιούνταν σε τελετουργίες. Οι απεικονίσεις στα χρυσά σκεύη παραθέτουν έναν άλλο κόσμο, πιθανώς τον άλλο κόσμο, όπως πίστευαν οι Σκύθες.


 Για τους Σκύθες έχουμε μαρτυρίες από τον Ηρόδοτο ότι ζούσαν στη νοτιοδυτική Ασία και ήταν λαός άγριος  και μετακινούνταν με τις συζύγους τα παιδιά και τους σκλάβους από περιοχή σε περιοχή.

Ως φαίνεται τα χρυσά σκεύη και οι παραστάσεις έγιναν σε εργαστήριο της Αττικής, αυτό φαίνεται τόσο από την τεχνοτροπία  της διακόσμησης, όσο και από το ‘δέσιμο’ τους και τη χημική ανάλυση στην οποία υποβλήθηκαν  και είναι παρόμοια με άλλα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Θράκες, Μακεδόνες και οι Αθηναίοι, κατασκευασμένα σε ελληνικό εργαστήριο.

--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr




1 σχόλιο:

sterg είπε...

προφητειών του Ιεζεκιήλ κεφ. 38 και 39 - τον μυστηριώδη «πόλεμο του Γωγ και Μαγώγ»
Κλασικοί συγγραφείς των ελληνορωμαϊκών χρόνων περιγράφουν τους Σκύθες ως βαρβάρους του βορρά, άρπαγες και πολεμοχαρείς, με μεγάλες δυνάμειςιππικού, καλά εξοπλισμένους και επιδέξιους στην τοξοβολία. Παρότι το όνομα Σκύθης μπορεί αρχικά να προήλθε από τον «Ασκενάζ», έναν άλλον απόγονο του Ιάφεθ (Γε 10:2, 3), η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica), έκδοση 1959 (Τόμ. 20, σ. 235), δηλώνει ότι «σε όλα τα κλασικά συγγράμματα, με τον όρο Σκυθία εννοούνταν γενικά όλες οι περιοχές βόρεια και βορειοανατολικά της Μαύρης Θάλασσας, και με τον όρο Σκύθης κάθε βάρβαρος που καταγόταν από εκείνα τα μέρη». Και άλλα συγγράμματα δείχνουν παρόμοια ότι η λέξη «Σκύθης» ήταν μια ονομασία με μάλλον ευρεία έννοια που περιλάμβανε γενικά τις νομαδικές φυλές Β του Καυκάσου (της περιοχής ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και στην Κασπία Θάλασσα),