Το
σημερινό χωριό Χαλίλ είναι χτισμένο στα ερείπια της αρχαίας Αλβανοπόλεως και
έχει επιλεγεί από την αλβανική κυβέρνηση για την ένταξή του σε πρόγραμμα
τεσσάρων υπουργείων για τη δημόσια κοινοτική και περιβαλλοντική υποδομή με
έμφαση στα στοιχεία πολιτιστικής και
φυσικής κληρονομιάς.
Η
Αλβανόπολις βρίσκεται στο νότιο τμήμα του εθνικού άξονα Κρούγε-Φούσε Κρούγε στο
λόφο του χωριού, όπου είναι εμφανή τα ερείπια του πολιτισμού των Ιλλυριών και
σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μελέτες είχε κατοικηθεί από την φυλή των Αλβανών (Albanëve) από τον 4ο αιώνα π.Χ.
Αυτό το
κάστρο βρίσκεται στην πλαγιά ενός λόφου, χαρακτηριστικό του πρώιμου ιλλυρικού
πολιτισμού σε μια επιφάνεια 10 εκταρίων.
Το
όνομα ‘Αλβανόπολις’ αναφέρεται από τον Κλαύδιο τον Πτολεμαίο (90-160) στο έργο
του «Γεωγραφία» το οποίο γράφει για τους Αλβανούς.
Από
αυτήν την αρχαία πόλη σώζεται σήμερα ένα τμήμα λίθινου τείχους 90 μέτρων, όπου
βρίσκονταν τρεις πύργοι. Η ίδια η πόλη χωρίζεται σε τρία μέρη: την Ακρόπολη, τη
Μέση Πόλη και τη Μικρή Πόλη.
Χαρακτηριστικό
της είναι τα τεράστια λίθινα τετράγωνα που απαρτίζουν το τείχος.
Αλβανοί
και Αλβανία, ως άνθρωποι, αναφέρεονται από την Άννα Κομνηνή (1083-1146), κόρη του βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου, που
έγραψε την περίφημη ‘Αλεξιάδα’ της. Στο έργο αυτό αναφέρεται για τους ανθρώπους
που ζούσαν πέρα από το Δυρράχιο, που οι ίδιοι αποκαλούνταν Αλβανοί.
Από την Αλβανόπολη κατά τον 15ο αιώνα οι κάτοικοι
κατέφυγαν στην Ελλάδα και αποκαλούσαν τη γλώσσα τους Αρμπανίτε- Αρβανίτ (Arbanitë – Arvanit), άλλοι κατέφυγαν στην νότιο Ιταλία και αποκαλούσαν
την πατρίδα τους Αρμπάνα (Arbana) και τον
εαυτό τους Αρμπερές (Arbëresh), ενώ ο
Αλβανός καθολικός ιερέας Γκιον Μπουζούκου (16ος αιώνας- έζησε στην
Ιταλία) αναφέρει τη χώρα ως Αρμπέν (Arbën).
Σήμερα, η Αλβανόπολις, είναι μέρος του τουριστικού πακέτου,
αλλά έχει προβλήματα υποδομής η περιοχή, τα αρχαία τείχη είναι παρατημένα και
ριγμένα και οπωσδήποτε χρειάζεται η συντήρησή τους για να γίνει επισκέψιμος
τόπος, σημειώνεται.
(Στοιχεία από ata.gov.al)
--
Σήμερα οι κάτοικοι της Αλβανίας αποκαλούν τους εαυτούς τους ‘Σκιπτάρε’-
‘shqiptare’ και τη χώρα τους ‘Σκίπερι’- ‘Shqipëri’, ενώ η γλώσσα τους
αποκαλείται ‘Σκίπε’- ‘shqipe’.
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου