Gallicianó South Italia's & Gallicum Macedonia's
When, some years ago I read the historical book of known grecanum philologist and historian of Calabria, Philippos Violi, I realised that a particular historical relation connects the small settlement of Magna Grecia (southern Italy) that has the name Gallicianó with forgetting, historical, settlement Gallicum of central Macedonia (Greece).
Το Gallicianó της Κάτω Ιταλίας & το Gallicum της Μακεδονίας
Το δημοσίευμα του Γιώργου Εχέδωρου στην εβδομαδιαία εφημερίδα, για τη συσχέτιση του Gallicum με τον οικισμό του Galliciano της Κάτω Ιταλίας, το οποίο εστάλη στον Γκρεκάνο συγγραφέα Φίλιππο Βιόλι.
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
When, some years ago I read the historical book of known grecanum philologist and historian of Calabria, Philippos Violi, I realised that a particular historical relation connects the small settlement of Magna Grecia (southern Italy) that has the name Gallicianó with forgetting, historical, settlement Gallicum of central Macedonia (Greece).
Το Gallicianó της Κάτω Ιταλίας & το Gallicum της Μακεδονίας
Το δημοσίευμα του Γιώργου Εχέδωρου στην εβδομαδιαία εφημερίδα, για τη συσχέτιση του Gallicum με τον οικισμό του Galliciano της Κάτω Ιταλίας, το οποίο εστάλη στον Γκρεκάνο συγγραφέα Φίλιππο Βιόλι.
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Είναι αλήθεια πως η ιστορία δεν έχει καλές σχέσεις με τη φαντασία. Η ιστορία θέλει αποδείξεις, η φαντασία τρέφεται από την έμπνευση. Ορισμένες φορές όμως η έμπνευση δίνει τροφή και στην ιστορία. Τότε το αποτέλεσμα είναι ...αφάνταστο.
Όταν πριν από μερικά χρόνια διάβασα το ιστορικό βιβλίο του γνωστού γκρεκάνου φιλολόγου και ιστορικού της Καλαβρίας,Φίλιππου Βιόλι, διαπίστωσα πως μια ιδιαίτερη ιστορική σχέση συνδέει το μικρό οικισμό της Μεγάλης Ελλάδας (της νότιας Ιταλίας) που έχει το όνομα Gallicianó με τον λησμονημένο, ιστορικά, οικισμό Gallicum της κεντρικής Μακεδονίας.
Στο βιβλίο του αναφερόμενου συγγραφέα ‘Storia della Calabria Greca’ ‘ Η ιστορία της ελληνικής Καλαβρίας’ και στη σελίδα στην οποία αναφέρεται για τον οικισμό Gallicianó, σημειώνεται πως
βρέθηκε μια επιγραφή η οποία γράφει πως οι κάτοικοι Γαλλικιάνοι του οικισμού ήρθαν στην περιοχή περί το δέκατο αιώνα, από την πόλη Gallicum ή Callicum.
Αναφέρω τα παραπάνω στην σελίδα 160-161 του βιβλίου μου‘Μακεδονία, Ιστορία του Κιλκίς’ έκδοση 2007.
Το βιβλίο του καθηγητή Philippo Violi για την ιστορία της ελληνικής Καλαβρίας
Πριν από μερικούς μήνες, ένας φίλος, αναγνώστης του βιβλίου, εντυπωσιάστηκε από την ιστορική ‘αποκάλυψη’, για το Gallicianó της Κάτω Ιταλίας. Με προέτρεψε, μάλιστα, ο ευγενής και ανήσυχος αυτός άνθρωπος, να έρθω σε επικοινωνία με το συγγραφέα της Καλαβρίας, για να μάθω περισσότερα.
Έτσι μέσα στο φοβερό αυτό κλίμα φυγής, πιστεύουμε, πως έγινε και η μετανάστευση ή o διωγμός των κατοίκων της πόλης Callicum της Κεντρικής Μακεδονίας, που όπως γράφω στο αναφερόμενο βιβλίο μου είναι το σημερινό Κιλκίς. Μάλιστα, η περιοχή του Κιλκίς, επί αιώνες, έκτοτε, αναφέρεται ως κατεστραμμένη περιοχή ( είναι σημειωμένη ως ‘loca destructa’).
Στην επικοινωνία που είχα με το Βιόλι του ανέφερα την παραπάνω ιστορική εκδοχή, ότι οι Γαλλικιάνοι της Καλαβρίας ενδεχομένως να προέρχονται από το Callicum της Κεντρικής Μακεδονίας. Ξαφνιάστηκε με τη θεώρηση αυτή αφού στο βιβλίο του σημειώνει πως οι γκρεκάνοι της Καλαβρίας κατάγονται από τους Έλληνες του 8ου αιώνα π.Χ.
Πάντως το ιστορικό στοιχείο του πίνακα ή της επιγραφής, που λέει τον τόπο από τον οποίο έχουν προέλθει οι κάτοικοι του Gallicianó, δίνει αρκετά ερείσματα για να συγκλίνουμε στην άποψη πως οι Γαλλικιάνοι είναι απόγονοι των παλαιών κατοίκων του πάλαι ποτεCallicum της κεντρικής Μακεδονίας.
Πράγματι, ήρθα σε επαφή με τον Βιόλι, ο οποίος διαμένει στη Bova της Καλαβρίας (Ιταλία). Ο Συγγραφέας μου επεσήμανε τις βιβλιογραφικές πηγές του για την ιστορία της περιοχής της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia). Το ‘tabulario’ όμως όπου αναγράφεται η προέλευση των κατοίκων του οικισμού Gallicianóδεν ξέρει αν υπάρχει σήμερα, για αυτό όμως μιλούν οι κάτοικοι του οικισμού αυτού.
Συγκεκριμένο, λοιπόν, αποδεικτικό ιστορικό στοιχείο για την προέλευση του οικισμού δεν υπάρχει, γίνεται όμως αναφορά για τον τόπο αυτόν, πριν τρεις-τέσσερις αιώνες, σε μια έκδοση της πόλης του Βατικανού (cittá del Vaticani). Αναφέρεται μάλιστα στα ελληνικά ως: «χωράφιον το Γαλλικίανον εις το κάστρον του Γάρδου».
Μέχρι πριν μερικά χρόνια οι Γαλλικιάνοι ζούσαν απομονωμένοι από τους υπόλοιπους κατοίκους των γύρω οικισμών. Ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, εύθυμοι τραγουδιστές και λάτρεις της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής καταγωγής τους. Η γλώσσα που μιλούσαν (μιλούν τώρα) είναι αυτή της βυζαντινής εποχής.
Είναι, πάντως, ιστορικά αποδεδειγμένο πως την βυζαντινή περίοδο - 9ος ή 10ος αιώνας - έγινε μετακίνηση ελληνικού πληθυσμού προς την Κάτω Ιταλία. Αναζητούσαν μια νέα πατρίδα, μετά από την εισβολή άγριων και πρωτόγονων σλαβικών φυλών στη βαλκανική, οι οποίες σκότωναν τους κατοίκους και λεηλατούσαν και ερήμωναν τους οικισμούς.
Την εποχή αυτή παύουν να υπάρχουν πάρα πολλοί οικισμοί στην κεντρική Μακεδονία. Οικισμοί που υπήρχαν πάνω από χίλια χρόνια καταστράφηκαν και οι κάτοικοι, όσοι γλύτωσαν αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν σε άλλα μέρη.
Συγκεκριμένο, λοιπόν, αποδεικτικό ιστορικό στοιχείο για την προέλευση του οικισμού δεν υπάρχει, γίνεται όμως αναφορά για τον τόπο αυτόν, πριν τρεις-τέσσερις αιώνες, σε μια έκδοση της πόλης του Βατικανού (cittá del Vaticani). Αναφέρεται μάλιστα στα ελληνικά ως: «χωράφιον το Γαλλικίανον εις το κάστρον του Γάρδου».
Μέχρι πριν μερικά χρόνια οι Γαλλικιάνοι ζούσαν απομονωμένοι από τους υπόλοιπους κατοίκους των γύρω οικισμών. Ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, εύθυμοι τραγουδιστές και λάτρεις της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής καταγωγής τους. Η γλώσσα που μιλούσαν (μιλούν τώρα) είναι αυτή της βυζαντινής εποχής.
Είναι, πάντως, ιστορικά αποδεδειγμένο πως την βυζαντινή περίοδο - 9ος ή 10ος αιώνας - έγινε μετακίνηση ελληνικού πληθυσμού προς την Κάτω Ιταλία. Αναζητούσαν μια νέα πατρίδα, μετά από την εισβολή άγριων και πρωτόγονων σλαβικών φυλών στη βαλκανική, οι οποίες σκότωναν τους κατοίκους και λεηλατούσαν και ερήμωναν τους οικισμούς.
Την εποχή αυτή παύουν να υπάρχουν πάρα πολλοί οικισμοί στην κεντρική Μακεδονία. Οικισμοί που υπήρχαν πάνω από χίλια χρόνια καταστράφηκαν και οι κάτοικοι, όσοι γλύτωσαν αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν σε άλλα μέρη.
Η πέτρινη επιγραφή στην είσοδο του οικισμού του Galliciano "Calos Irthete' .
Έτσι μέσα στο φοβερό αυτό κλίμα φυγής, πιστεύουμε, πως έγινε και η μετανάστευση ή o διωγμός των κατοίκων της πόλης Callicum της Κεντρικής Μακεδονίας, που όπως γράφω στο αναφερόμενο βιβλίο μου είναι το σημερινό Κιλκίς. Μάλιστα, η περιοχή του Κιλκίς, επί αιώνες, έκτοτε, αναφέρεται ως κατεστραμμένη περιοχή ( είναι σημειωμένη ως ‘loca destructa’).
Στην επικοινωνία που είχα με το Βιόλι του ανέφερα την παραπάνω ιστορική εκδοχή, ότι οι Γαλλικιάνοι της Καλαβρίας ενδεχομένως να προέρχονται από το Callicum της Κεντρικής Μακεδονίας. Ξαφνιάστηκε με τη θεώρηση αυτή αφού στο βιβλίο του σημειώνει πως οι γκρεκάνοι της Καλαβρίας κατάγονται από τους Έλληνες του 8ου αιώνα π.Χ.
Πάντως το ιστορικό στοιχείο του πίνακα ή της επιγραφής, που λέει τον τόπο από τον οποίο έχουν προέλθει οι κάτοικοι του Gallicianó, δίνει αρκετά ερείσματα για να συγκλίνουμε στην άποψη πως οι Γαλλικιάνοι είναι απόγονοι των παλαιών κατοίκων του πάλαι ποτεCallicum της κεντρικής Μακεδονίας.
(Σημείωση Συγγραφέα: Όποιος έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί τη Νότιο Ιταλία, ας έχει υπόψη του τα ελληνικά χωριά της Καλαβρίας. Αποτελούν μια προέκταση της φυλής μας.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου