Απρίλιος 27, 2011.
Οι ευφάνταστοι επιστήμονες, όταν θέλουν να τονίσουν το προηγμένο επίπεδο ζωής σε άλλους διαπλανητικούς κόσμους, το πρωταρχικό που σκέπτονται είναι η αιωνιότητα των εξωγήινων όντων, τα οποία δεν διαιωνίζουν τη ζωή με την σεξουαλική επαφή- γονιμοποίηση κλπ. αλλά με …μεταλλάξεις ή την, εσαεί, ακεραιότητα του DNA τους.
Σημαντική, λοιπόν, είναι η ανακάλυψη, εδώ στη …Γη, ότι μερικά ζώα και φυτά δεν αναπαράγονται με συνουσία και «κατά πρώτο στάδιο μπορούν να φτάσουν στην αιώνια ζωή», σύμφωνα με δήλωση του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ.
Οι επιστήμονες από καιρό μελετούν τα είδη αυτά και προσπαθούν να εντοπίσουν πως αποφεύγουν την γήρανση.
Σύμφωνα με προηγούμενη έρευνα, φαίνεται ότι το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται σε μια ουσία που λέγεται ‘Telomerase’. Είναι ένα ένζυμο που προστατεύει το DNA και αν αυτό δραστηριοποιηθεί στους ανθρώπους θα τους φέρουν βαθειά έως ακραία γηρατειά.
Οι μέχρι τώρα, γνωστοί οργανισμοί, που κάτω υπό ορισμένες συνθήκες, ίσως είναι αθάνατοι, κατοικούν στα βάθη των ωκεανών και είναι του γένους «Tunikati», κυρίως βρίσκεται σε κοράλλια, και στην αθάνατη μέδουσα, Turritopsis nutricula, στην οποία το ένζυμο ‘Telomerase’ είναι πολύ δραστήριο και την προστατεύει.
Η Ελέν Νίλσον Σκέλντ του τμήματος θαλάσσιας οικολογίας του πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ και ο συνάδελφός της Ματίας Ομπστ, μελέτησαν το αστέρι της θάλασσας του γένους «Tunikati», για να πληροφορηθούν πως αυτά τα θαλάσσια όντα, σχεδόν, ποτέ δεν γερνάνε.
«Η έρευνά μου έδειξε ότι τα «Tunikati», είναι αθάνατα και αυτό επιτυγχάνεται με την ενεργοποίηση του ένζυμου ‘Telomerase’, το οποίο επεκτείνεται στα χρωματοσώματα και προστατεύει το DNA», εξηγεί η Ελέν.
«Έχουν επίσης, ιδιαίτερη ικανότητα να πετούν τα απόβλητα από το κέλυφός τους. Τα παλαιότερα τμήματα του όντος αυτού, όταν αρχίσουν να μειώνονται, αντικαθίστανται αμέσως από νέα, με πλήρες λειτουργικό ιστό», προσθέτει η επιστήμονας.
Ωστόσο, η αιώνια ζωή, μέσα στην εξελικτική διαδικασία, έχει ένα ελάττωμα. Επειδή η μη σεξουαλική αναπαραγωγή, απομονώνει τα είδη, παρουσιάζεται έτσι μια χαμηλή γενετική ποικιλότητα και δεν έχουν ικανή προσαρμοστικότητα στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις κλιματικές αλλαγές με αποτέλεσμα την παύση της αθανασίας.
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του ανθρώπου, θα ήταν, ίσως, λόγω της ασυνειδησίας του προς την φύση, να επιτρέψει την καταστροφή αυτών των οργανισμών, οι οποίοι θα του φανούν χρήσιμοι για την γνώση της μακροβιότητας του, πριν καταστραφούν ολοσχερώς.
Πηγή: Discovery
Απόδοση: Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος Ἐχέδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου