« Στ’ αλήθεια ξέρουμε πολύ καλά σήμερα πως είναι κουτό να μιλάμε για ελευθερία, όσο υπάρχει οικονομική υποδούλωση.
Η έκφραση «μην μιλάς για ελευθερία, η φτώχια είναι δουλεία» δεν είναι άτοπη.
Είναι η πίστη που εισχώρησε στις αντιλήψεις μεγάλων εργατικών μαζών και στη συνέχεια στη φιλοσοφία της εποχής. Στο πέρασμά της παρασύρει ακόμη και αυτούς που εκμεταλλεύονται τους φτωχούς βεβαιώνοντας τους για την αυθάδειά τους να εκμεταλλεύονται άλλους»
Пётр Алексе́евич Кропо́ткин (1842- 1921) - "анархии"
«Αναρχισμός, πολιτικοκοινωνική ιδεολογία, των νεώτερων χρόνων, η οποία αποκρούει το νομικό καταναγκασμό και την πολιτειακή τάξη και υποστηρίζει την αυτοδιαμόρφωση της κοινωνικής συμβίωσης με την ελεύθερη κρίση του ατόμου.
Ο γερμανός Μαξ Στίρνερ (1806-1856) αρνείται κάθε υπερατομική επιβολή στην κοινωνία. Για αυτόν, πλην του εγώ, δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα. Το κράτος και το πιο δημοκρατικό, είναι εχθρικό προς το άτομο».
Αγησίλαος Ντόκας- Διδάκτωρ της φιλολοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου του Μονάχου, Αθήναι 1967.
«Αναρχισμός, μικροαστική κοινωνική και πολιτική ιδεολογία. Κρατάει εχθρική στάση απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία, ακόμη και στην δικτατορία του προλεταριάτου.
Στην πρόοδο της κοινωνίας, τη στηριγμένη στη μεγάλη βιομηχανία, ορθώνει αντιμέτωπα τα συμφέροντα της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας και του μικρού αγροτικού νοικοκυριού.
Φιλοσοφική βάση στην οποία στηρίζεται ο αναρχισμός είναι ο ατομικισμός, ο υποκειμενισμός και βολουμενταρισμός. Η εμφάνιση του αναρχισμού συνδέεται με τα ονόματα του Σμίτ, του Στίρνερ, του Προυτόν και του Μπακούνιν».
Философский словарь, Москва 1975
«Η αναρχία είναι η τελική επιδίωξη του ανθρώπου, αποτελεί το ανώτατο υψηλό επίπεδο ανάπτυξης, μια ανθρώπινης κοινωνίας».
Михаил Бакунин ‘АНАРХИЯ’
«Τελικά η πολιτική οικονομία, που αρχικά ξεκίνησε σαν μελέτη του πλούτου των λαών, καταλήγει στην μελέτη του πλούτου των ατόμων. Τώρα, δεν την νοιάζει και τόσο η εμπορική ευμάρεια του λαού, σαν έθνος, αλλά θέλει να μάθει αν έχει φάει ο φτωχός ψωμί.
Από πόρτα σε πόρτα ,ερευνά και στον πλούσιο και στον φτωχό αν ικανοποιούνται οι ανάγκες του οι βιοτικές ή της ψυχαγωγίας ακόμη.
Και φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι οι ανάγκες της καλής ζωής δεν ικανοποιούνται παρά μόνον στο ένα δέκατο των ατόμων. Έτσι τίθεται το ίδιο ερώτημα που θα έθετε ένα επιστήμονας της φυσικής ή της ζωολογίας:
-Ποια μέσα μπορούν να βρεθούν ώστε να ικανοποιούνται όλες οι ανάγκες όλων, με όσο γίνεται λιγότερη σπατάλη δυνάμεων;
-Πως μια κοινωνία θα μπορούσε να εξασφαλίσει στα άτομά της μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας και ευημερίας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο η οικονομική επιστήμη μεταλλάσσεται συνεχώς. Και αφού για τόσο καιρό, υπήρξε μόνο μια απλή φαινομενολογία, που εξηγιόταν σύμφωνα με το συμφέρον των λίγων πλουσίων, τώρα μεταλλάσσεται και γίνεται επιστήμη στην υπηρεσία των κοινωνιών».
Пётр Алексе́евич Кропо́ткин (1842- 1921) - "анархии"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου