Σαν σήμερα: 99 Χρόνια από την Απελευθέρωση του Κιλκίς

Το μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός του Κιλκίς είναι αναμφίβολα η απελευθέρωσή του την Παρασκευή 21 Ιουνίου 1913.

Μια απελευθέρωση που βάφτηκε κυριολεκτικά στο αίμα, αφού σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν πάνω από τέσσερις χιλιάδες πεντακόσιοι αξιωματικοί και στρατιώτες του ελληνικού στρατού.

Πολύ σωστά χαρακτηρίστηκε ως γιγαντομαχία αφού οι Έλληνες αψηφώντας για τη ζωή τους επιτιθέμενοι επί τριήμερο κατάφεραν να εκπορθήσουν τους αμυνόμενους Βουλγάρους, που επί εννέα μήνες δημιουργούσαν οχυρωματικά έργα στην ευρύτερη περιοχή του Κιλκίς.

Η μάχη του Κιλκίς έδωσε τη δύναμη στον ελληνικό στρατό, στο Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, ώστε να συνεχίσει την προέλασή του απελευθερώντας τη Γευγελή, τη Δοϊράνη, τη Στρώμνιτσα, και να φθάσει λίγο έξω από τη Σόφια.

Η μεγάλη εξόρμηση

Από την ιστορική περιπλάνησή μας στις σελίδες των αθηναϊκών εφημερίδων του 20ου αιώνα αποκομίζουμε πάρα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Γινόμαστε γνώστες της ψυχολογικής κατάσταση του ελληνικού λαού της ‘παλιάς Ελλάδας’ που ενώ τον ακολουθεί η ήττα του 1897, διέπεται συγχρόνως από αισιοδοξία ολοκλήρωσης  των ιστορικών του δικαίων.

Πληροφορούμαστε, επίσης, για την κατάσταση των γειτονικών λαών και των φιλοδοξιών τους κατά τη δεύτερη δεκαετία του περασμένου αιώνα.

‘τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι’

Από τη χρονιά της απελευθέρωσης, έχουν περάσει ενενήντα εννέα χρόνια. 

Εντρυφώντας κανείς στα γεγονότα και καθώς ακολουθεί το νήμα της ιστορίας φθάνει στο σήμερα.

Τότε συνειδητοποιεί πως όλα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο απώτατο παρελθόν αλλά απλώς ...προχθές.

Η μνήμη ακόμη είναι ζωντανή.

 Τα μνημεία των ηρώων είναι νωπά.

Συγγενείς των πολεμιστών έχουν αναρτημένη τη φωτογραφία τους στις οικίες τους.

Είτε είναι στην Κρήτη, είτε στις Κυκλάδες, στην Πελοπόννησο, στην παλιά Ελλάδα.

Αισθάνονται υπερήφανοι για τον πρόγονό τους.

Και τώρα, καθώς συλλέγουμε αποκόμματα εφημερίδων για να αρθρώσουμε ένα δημοσίευμα, έχουμε την αίσθηση πως ακούμε την πανάρχαια φωνή των ηρώων που μας λέει πως είναι εδώ, πιστοί στον όρκο που έδωσαν.

‘ΚΑΤΑΔΙΩΞΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΑΤΑ  ΠΟΔΑΣ

—

ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ ΚΑΙΕΤΑΙ’

Η β΄ έκδοση του ‘Εμπρός’ με αναλυτικά στοιχεία από το μέτωπο του Κιλκίς.

Πιο κάτω στο άρθρο:

‘ΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ’

αναφέρεται χαρακτηριστικά:

‘...από της τετάρτης πρωϊνής ώρας ήρξατο λυσσώδης προσβολή κατά των βουλγαρικών θέσεων.

Τα στρατεύματα του Κιλκισίου της 14ης Μεραρχίας διοικούντο υπό του στρατηγού Δημητρήεφ’

Η ελληνική σημαία

 στον Άγιο Γεώργιο του Κιλκισίου

 Παρακάτω, στην  έκτακτη έκδοση, θα δημοσιευθεί:

 ‘Ο κανονιοβολισμός υπήρξε σφοδρότατος κατά του Κιλκισίου και των ελληνικών πυροβολαρχιών εις ολόκληρον το μέτωπον κατά των βουλγαρικών θέσεων προπαρασκευομένης της κρισίμου εφόδου.

 Πρώται επετέθησαν αι δυνάμεις του ελληνικού δεξιού και κατόπιν επηκολούθησεν η επίθεσις κατά του Κιλκισίου.

Οι Βούλγαροι ήρξαντο υποχωρούντες και εγκαταλείποντες τας θέσεις των.

Περί ώραν δεκάτην και ημίσειαν κατελήφθη το Κιλκίσιον, υψωθείσης της Ελληνικής σημαίας εις το υπερκείμενον ύψωμα του Αγίου Γεωργίου.’

Σήμερα στην πόλη Κιλκίς είναι αργία. Οι κάτοικοι τιμούν τη μεγάλη επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης με παρελάσεις και πλήθος εκδηλώσεων.

Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος  Ἐχέδωρος