Βρετανός μελετητής: Δεν υπήρξε ο Όμηρος ως ένας ποιητής...

«Ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Όμηρος, δεν ήταν ένα μεμονωμένο άτομο, αλλά στην πραγματικότητα  μια ολόκληρη πολιτισμική αφήγηση», συμπεραίνει ένας Βρετανός μελετητής, εντυπωσιασμένος από τον όγκο των γνώσεων που περιέχουν τα ομηρικά έπη.

Ο συγγραφέας και ιστορικός, Adam Nicolson, έχει μελετήσει τον Όμηρο και πιστεύει ότι τα έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, έχουν ρίζες γύρω στο 2.000 π.Χ., δηλαδή, 1.000 χρόνια νωρίτερα, από ό, τι  πιστεύεται ότι έχουν γραφεί από έναν άνθρωπο.

Μάλιστα,  ο ίδιος υποστηρίζει ότι οι ιστορίες  που αναφέρονται είναι μια παράδοση ιστοριών που μεταφέρθηκαν ποιητικά επί εκατοντάδες χρόνια ανάμεσα στους Έλληνες.

Σε συνέντευξή του στο National Geographic ο Νίκολσον, είπε ότι  η ιδέα του Ομήρου, ως ένας ενιαίος συγγραφέας, έχει προκύψει από μια «συγγραφική εμμονή» και τόνισε «πιστεύω ότι είναι λάθος να σκεφθούμε τον Όμηρο ως άτομο. Ο Όμηρος είναι αυτός ο ίδιος η Παράδοση.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ενώ είναι γνωστό το έργο του ποιητή, για τον ίδιο πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά. Ο αρχαίοι Έλληνες τον έβλεπαν ως τον πρώτο μεγάλο επικό ποιητή τους. 

Υπάρχουν ορισμένες αναφορές ότι ήταν τυφλός και έζησε μεταξύ του 1102 π.Χ.  και 850 π.Χ. Είχε γίνει συγκέντρωση τραγουδιών ή ραψωδιών, που ονομάστηκαν αργότερα ως «Ομηρίδες» και αυτό οδήγησε ορισμένους να υποστηρίζουν ότι υπήρξε ο «Όμηρος», που στην πραγματικότητα ήταν ένα μυθικό σκιαγράφημα που το ό όνομα προήλθε από το συλλεκτικό έργο.

Μερικά από τα πρώτα γραπτά έργα που αποδίδονται στον Όμηρο, βρέθηκαν στην Αίγυπτο και ανάγονται στο 150-200 π.Χ.

Το αρχαιότερο πλήρες χειρόγραφο της Ιλιάδας βρίσκεται στη βιβλιοθήκη των δόγηδων της Βενετίας και θεωρείται έργο αντιγραφής του 900 μ.Χ.

Ο Νίκολσον, ο οποίος ζει στο Κεντ, είπε ότι υπάρχουν σημειώσεις στο περιθώριο αυτού του χειρογράφου, που γράφηκε  στην Κωνσταντινούπολη, που παρέχουν κάποιες ενδείξεις για το ποια είναι η προέλευση της Ιλιάδας.

Ο ίδιος πιστεύει ότι τα συναρπαστικά πράγματα που αναδύονται από την αφήγηση του ελληνικού επικού έργου προέρχονται από παραδόσεις ιστοριών που υπάρχουν σε διάφορα μέρη της Μεσογείου (ωστόσο, οι παραδόσεις αυτές είναι αργότερες της δημιουργίας της Ιλιάδας).

Ο Βρετανός  ερευνητής, εντυπωσιασμένος από τον όγκο των πληροφοριών και γνώσεων των επικών έργων της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, πιστεύει ότι πολλά ποιήματα του Ομήρου έχουν απαρχές  περίπου στο 2.000 π.Χ. Τόνισε ότι οι αγριότητες των Ελλήνων ως  βίαιων πολεμιστών, που παρουσιάζονται στην Ιλιάδα, έρχονται σε αντίθεση με τους κοινωνία την οποία δημιούργησαν αργότερα οι Έλληνες.

Θα πει ότι παρόμοιες ιστορίες βρίσκει κανείς στην Ινδία, τη Γερμανία και την Ισλανδία.

Ο Νίκολσον, πιστεύει «ότι η εικόνα αυτή των Ελλήνων δεν έχει συνέπεια με τους Έλληνες αργότερα,  μετά το 1800 έως το 1700 π.Χ. όταν έφθασαν στη Μεσόγειο και  δημιούργησαν μια κοινωνία πολιτών.

Ο Βρετανός μελετητής είναι της άποψης ότι οι Έλληνες* «πριν κατέβουν στη Μεσόγειο ήταν ουσιαστικά φυλές και ζούσαν σε στέπες ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία, ομάδες ανδροκρατούμενες και βίαιες» σημειώνει στο βιβλίο του, αλλά, σαφώς, είναι προσωπικές απόψεις, αφού δεν μπορεί αυτή η εικασία ή προσωπική άποψη,  να τεκμηριωθεί.

--

*'Before that, they were essentially tribes from the steppes between the Black Sea and the Caspian - nomadic, male-dominated, violent.'

--

Πληροφορίες από: MailOnline

 © mikres-ekdoseis- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr