Γυναίκες μονομάχοι στην Αλικαρνασσό

Η ανάγλυφη μαρμάρινη παράσταση γυναικών μονομάχων της Αλικαρνασσού βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο.

Αρχαιολογικά ευρήματα έχουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη γυναικών μονομάχων, όπως περιγράφονται σε λατινικά κείμενα που αναφέρονται  σε γιορτές σε όλη την τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Ένα από τα πιο σημαντικά αρχαιολογικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτές τις ιστορικές αναφορές είναι μια μαρμάρινη ανάγλυφη  επιγραφή που απεικονίζει δύο γυναίκες μονομάχους,  καθώς δείχνει μια διαφορετική διάσταση των γυναικών, πριν από δύο χιλιάδες περίπου χρόνια, στη Μικρά Ασία.

Η μαρμάρινη πλάκα που εικονίζεται (άνω) βρέθηκε στο χώρο της αρχαίας Αλικαρνασσού, στη σημερινή Τουρκία, και εκτιμάται ότι αυτή καθώς και άλλες σχετικές ανήκουν κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους από τον 1^ο  έως τον 3^ο αιώνα μ.Χ.

Επάνω γράφει ΑΠΕΛΥΘΗΣΑΝ , δηλαδή έγιναν ελεύθερες, και κάτω είναι τα ονόματά τους ΑΜΑΖΩΝ  και ΑΧΙΛΛΙΑ, βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο.

Κατά τη ρωμαϊκή εποχή είχε φθάσει σε άνθιση ή μάλλον σε έξαρση, η συμμετοχή των νέων γυναικών σε αυτό το βάρβαρο άθλημα.

Ρωμαϊκά διατάγματα που εκδόθηκαν την εποχή εκείνη είναι διευκρινιστικά για την κατάσταση που επικρατούσε.

Στο 11 μ.Χ. εκδόθηκε ‘συγκλητικό δόγμα’ (διάταγμα της Γερουσίας) που απαγόρευε τις ελεύθερες γυναίκες κάτω από την ηλικία των είκοσι ετών να εμφανίζονται σε σκηνή ή σε χώρους τέτοιους, όπως και σε ελεύθερους άνδρες ηλικίας κάτω των 25 ετών.

Οκτώ χρόνια αργότερα, το 19, το διάταγμα αντικαταστάθηκε με το συγκλητικό δόγμα Larinus, που προέβλεπε πρόσθετες κυρώσεις σε κάθε άνδρα ή γυναίκα της τάξης των ιππέων ή της συγκλήτου να συμμετέχει σε τέτοιες δραστηριότητες στην αρένα.

Το διάταγμα αυτό είχε χαραχθεί σε χάλκινο δισκίο,  το οποίο καθιερώθηκε να λέγεται μετά την ανακάλυψή του «Tabula Larinas», όπου αναγράφεται «η απαγόρευση των μονομαχιών σε κόρες, εγγονές και συγγενείς των γερουσιαστών ή των Ιππέων κάτω από την ηλικία των είκοσι ετών.

Το 200 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος έθεσε εκτός νόμου αυτές τις βίαιες δραστηριότητες των γυναικών στην αρένα.

Ο ιστορικός Δίων Κάσσιος (περίπου 150 έως 235 μ.Χ.) γράφει για μια γιορτή του αυτοκράτορα Νέρωνα προς τιμήν της μητέρας του. Αυτές οι γιορτές διαρκούσαν, συνήθως αρκετές ημέρες, και υπήρχαν δραστηριότητες σε πέντε ή έξι θέατρα και σε αυτά υπήρξαν  αγώνες γυναικών μονομάχων. Ο Κάσσιος αναφέρει ακόμη ότι ο Νέρων έφερε από την Αιθιοπία γυναίκες μονομάχους να παλέψουν στην αρένα με θηρία (πιθανόν λιοντάρια).

Ο Σουετώνιος, Ρωμαίος βιογράφος και ιστορικός (69-122) αναφέρει τη συμμετοχή γυναικών μονομάχων  κατά την περίοδο του αυτοκράτορα Δομιτιανού το 88 μ.Χ.

Ο Κάσσιος θα συμπληρώσει ότι «πολλές φορές οι μονομαχίες γίνονταν  τη νύχτα με φωτισμό από πυρσούς».

--

 © mikres-ekdoseis- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr