Σαρακατσάνοι της Βουλγαρίας- Γέφυρα Φιλίας με Ελλάδα

Αύγουστος 29, 2019.

Στην 28^η Συνάντηση των Σαρακατσάνων στο Σλίβεν της Βουλγαρίας, παραβρέθηκαν πολλοί εκπρόσωποι της ελληνικής εθνικής ομάδας από την Ελλάδα, καθώς φίλοι και καλεσμένοι τους, γράφει το βουλγαρικό δημοσίευμα.

Για πρώτη φορά η μεγάλη γιορτή των Σαρακατσάνων ( Καρακατσάνι στα βουλγαρικά), που έχει ως στόχο τη διατήρηση του πλούτου της πολιτιστικής κληρονομιάς, παρουσιάστηκε το ‘καραβάνι’ των Σαρακατσάνων.

Παιδιά, νέοι και ενήλικες, ως επί το πλείστον από την Ρετσίτσα συμμετείχαν ντυμένοι με τις πατροπαράδοτες στολές. 

Ορισμένες από αυτές ήταν αυθεντικές. Η  πλήρης φορεσιά  μιας Σαρακατσάνας  ζυγίζει περί τα είκοσι κιλά.

Το καραβάνι οδηγήθηκε από δύο νεαρά κορίτσια, σύμφωνα με το έθιμο.

 Ακολουθούσαν άλογα σαρακατσάνικης ράτσας φορτωμένα με αντικείμενα, από πίσω έρχονταν οι οικογένειες. 

Σύμφωνα με την παράδοση οι πόροι ζωής για τους Σαρακατσάνους, της εθνικής αυτής ομάδας που έχει καταγωγή από τη βόρειο Ελλάδα, είναι το μαλλί, το γάλα και τα παράγωγά του, ενώ τα βιομηχανικά προϊόντα μεταφέρονταν ξεχωριστά, είπε μια ηλικιωμένη.

Οι κτηνοτρόφοι του χωριού Τοπολτσάνε του Σλίβεν ήρθαν με ένα μικρό μέρος των προβάτων τους, προκειμένου να δείξουν  τις δραστηριότητες της φυλής τους στους φίλους και επισκέπτες της γιορτής.

Από χόρτα και κλαδιά δέντρων έφτιαξαν την παραδοσιακή ‘Κολίμπι’  που οι Σαρακατσάνοι τη λένε ‘Καλύβα’ (όπως σημειώνει το κείμενο).

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών και Εκπαιδευτικών Συλλόγων των Καρακατσάνοφ στη Βουλγαρία Χρήστος Χρίστοφ, που είχε και την πρωτοβουλία της διοργάνωσης της εκδήλωσης,  δήλωσε στην έναρξη της,  ότι  «Ο Κύριος μας καλεί να βρεθούμε και πάλι στα βουνά, όπως οι πρόγονοί μας».

Υπάρχει μια θεωρία για την προέλευση των Σαρακατσάνων, ότι κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας στον 16^ο αιώνα, είχαν ξεκινήσει τη μαζική μετακίνηση των βοσκών για να αποφύγουν τη σκλαβιά.

Μάλιστα, λένε, ότι ονομάστηκαν «Καρακατσάνοι» - ως «μαύροι φυγάδες, μαύροι δρομείς».  Η φυλή αυτή κατάγεται από τις βόρειες περιοχές της Ελλάδας, είναι ελληνικής καταγωγής και μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου έρχονταν στα σημερινά βουλγαρικά εδάφη με τα κοπάδια τους για αναζήτηση βοσκοτόπων.

Μερικοί ερευνητές τους αποκαλούν «οι τελευταίες νομάδες της Ευρώπης».  Όμως, η νομαδική ζωή έφθασε στο τέλος της και σταδιακά οι Σαρακατσάνοι εγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη της (νότιας Βαλκανικής).

Στην κομμουνιστική Βουλγαρία, επιβλήθηκε απαγόρευση της νομαδικής τους ζωής. Το 1958 εθνικοποιήθηκαν τα πρόβατά τους και σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τότε ανέρχονταν σε 190.000, αλλά πιστεύεται ότι ήταν  πολύ υψηλότερος ο αριθμός των ζωντανών τους.

Το αντάμωμα των Σαρακατσάνων διήρκεσε τρεις ημέρες- από τις 23 έως τις 25 Αυγούστου-. 

Η μεγάλη γιορτή έγινε σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση των Σαρακατσάνων. 

Το πρόγραμμα προέβλεπε παραστάσεις λαϊκών ομάδων, οικογενειακές συναντήσεις, και ξεχωριστό κομμάτι ήταν τα «Γλέντια», όπως τα λένε οι ίδιοι, με χορούς, παραδοσιακά τραγούδια  και ποτά.

Η ομοσπονδία των Σαρακατσάνων ιδρύθηκε το 1990 από μια Ομάδα  των ξεχωριστών αυτών ανθρώπων.

Το 1998 οι κληρονόμοι των μετακινούμενων Σαρακατσάνων  έλαβαν αποζημίωση από το βουλγαρικό κράτος για τις κατασχεθέντες περιουσίες τους. Η αποζημίωση αυτή έγινε δυνατή με τη βοήθεια του Εθνικού Συμβουλίου για τα εθνοτικά και δημογραφικά θέματα μετά την υποβολή της Ομοσπονδίας τους με τις περιουσίες που κατασχέθηκαν (επί κομμουνισμού).

Η Ομοσπονδία ιδρύθηκε στο Σλίβεν και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού η πόλη φιλοξενεί τη μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα. Αυτή τη στιγμή ζούνε στην πόλη 6.000 Σαρακατσάνοι ενώ σε εθνικό επίπεδο υπολογίζονται σε 27.000.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χρήστος Χρίστοφ, είπε ότι η διατήρηση των παραδόσεων είναι μια γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο χωρών, γράφει το βουλγαρικό δημοσίευμα.

--

 © mikres-ekdoseis- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr