Τον τελευταίο καιρό, συζητούνται διάφορες σκέψεις για την παραγωγή τροφίμων εκεί που καταναλώνονται.
Αντί να μεταφέρονται τα λαχανικά από τον παραγωγό ή τον μεσάζοντα, στον καταναλωτή, είναι προτιμότερο να γίνεται η καλλιέργειά τους στις ταράτσες των οικιών της πόλης.
Τα τρόφιμα για να φθάσουν από τον παραγωγό στον καταναλωτή, ταξιδεύουν συχνά χιλιάδες χιλιόμετρα. Μια εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι «αστική γεωργία», ή η καλλιέργεια φυτών στις διαμορφωμένες, κατάλληλα, στέγες των σπιτιών.
Οι σύγχρονες κοινωνίες στηρίζονται σε μια εκτεταμένη υλικοτεχνική υποστήριξη για να καταστούν διαθέσιμα σε καθημερινή βάση τα τρόφιμα σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο Volkmar Keter από το Ινστιτούτο Fraunhofer για το περιβάλλον, την ασφάλεια και την ενεργειακή τεχνολογία στο Oberhausen, θεωρεί ότι στο μέλλον ένα μέρος της ζήτησης των γεωργικών προϊόντων, θα παράγεται μέσα στις ίδιες τις πόλεις.
Επισημαίνει ότι πρέπει να κατασκευάζονται επίπεδες στέγες (ταράτσες) σε πολλά κτίρια στη Γερμανία για να μπορούν να δημιουργηθούν θερμοκήπια σε αυτές και έτσι θα δοθεί η δυνατότητα εκμετάλλευσης επιπλέον 36.000 τετραγωνικών μέτρων καλλιέργειας. Μια επιφάνεια που είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από την επιφάνεια που καταλαμβάνουν τα θερμοκήπια της Ολλανδίας.
Ωστόσο, οι επίπεδες επιφάνειες δεν έχουν ενδιαφέρον μόνο επειδή παρέχουν χώρο προς εκμετάλλευση αλλά και για την παραγωγή λιπάσματος.
Τα λύματα των κτιρίων εμπεριέχουν πολλές χρήσιμες ουσίες, όπως το φώσφορο, κάλιο και το υδρογόνο.
Φυσικά, για να χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να περάσουν οπωσδήποτε από βιολογικό καθαρισμό ώστε να καταστούν αγνό λίπασμα.
Θα μεταπηδήσουμε έτσι στους «Αστούς αγρότες» που σημαίνει αλλαγή νοοτροπίας, μεγαλύτερες επενδύσεις στην απαραίτητη τεχνολογία και μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας από την παραγωγή και την μεταφορά των προϊόντων.
Το σχέδιο για την καλλιέργεια λαχανικών στις ταράτσες των κτιρίων απαιτεί της εφαρμογή της υδροπονικής μεθόδου. Τα φυτά δεν θα φυτεύονται στο έδαφος αλλά σε γλάστρες οι οποίες θα είναι γεμάτες με τεχνητούς κόκκους, ίνες ή μπάλες από πηλό, και θα κάθονται σε ένα είδος αυλακών που μέσα τους θα ρέει συνέχεια νερό. Το νερό αυτό θα προέρχεται από μια δεξαμενή, θα πηγαίνει στα φυτά και θα ρέει πάλι πίσω στη δεξαμενή.
Ο «Αστός Αγρότης» θα ελέγχει την ποιότητα του νερού και θα καθορίζει την απαιτούμενη ποσότητα λιπάσματος σε αυτό, έτσι που, το κάθε φυτό θα έχει τις βέλτιστες συνθήκες για την ανάπτυξή του.
Η μέθοδος αυτή είναι 10 με 20 φορές καλύτερη από την φύτευση των φυτών στο χώμα.
Ήδη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Κίνα, υπάρχουν θερμοκήπια στις ταράτσες των κτιρίων.
Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Στέφαν Σμίτ, προτείνει την κατασκευή κήπων στις ταράτσες των μεγάλων εμπορικών κέντρων που θα δώσουν και μια μοναδική εμπειρία στους ανθρώπους που πηγαίνουν να ψωνίσουν.
«Θα περνάει ο πελάτης μέσα από το πολυκατάστημα και μετά θα πηγαίνει στην οροφή του θερμοκηπίου και θα επιλέγει φρέσκα λαχανικά. Ο καθένας θα γεμίζει ένα καλάθι με φρούτα και θα πληρώνει ανάλογα με την ποσότητα της συγκομιδής του».
Είναι μια ιδέα που δεν βρίσκεται μακριά από την ημέρα υλοποίησής της, επισημαίνει ο Γερμανός αρχιτέκτονας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου