Τα αεροστεγώς κλεισμένα "τάπερ" έκρυβαν μουμιοποιημένο κρέας, για το ταξίδι των ταριχευμένων ανθρώπων- στους αρχαίους αιγυπτιακούς τάφους
Νοέμβριος 26, 2013.
«Φανταστείτε ότι έχετε περάσει όλες τις δύσκολες στιγμές της
μουμιοποίησης ενός δικού σας ανθρώπου. Έχετε προσλάβει ειδικούς για την
ταρίχευση, οι οποίοι έχουν αφαιρέσει τα όργανα του νεκρού, έλουσαν το σώμα του
με τα απαραίτητα μίγματα
πετρελαίου και βάλσαμα και το τύλιξαν προσεκτικά
με επιδέσμους, βουτηγμένους σε ειδικό υγρό. Θα τον τοποθετήσετε σε έναν
ευρύχωρο τάφο μαζί με τα αγαπημένα αντικείμενά του. Μπορεί να μουμιοποιήσετε
και τα κατοικίδιά του για να τον συνοδεύουν στο ταξίδι της μετά θάνατον ζωής.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: καλά, όλα αυτά, αλλά, τι θα τρώει το
μουμιοποιημένο αγαπημένο άτομό σας;»
Για κάποιους αρχαίους Αιγύπτιους η μετά θάνατον ζωή
περιλάμβανε κατανάλωση πρωτεϊνών.
Αυτό δείχνουν τα ευρήματα σε αρχαίους αιγυπτιακούς
τάφους, όπου υπάρχουν κομμάτια μουμιοποιημένου κρέατος και το παλαιό αυτό
ταφικό έθιμο χρονολογείται από 3.300 π.Χ.
Στον τάφο του Τουταγχαμών, για παράδειγμα οι αρχαιολόγοι
βρήκαν 48 ξύλινα κιβώτια με μουμιοποιημένα κομμάτια βόειου κρέατος και
πουλερικών.
Αλλά, σε αντίθεση με τα φρούτα και τους σπόρους που
μπορούν να αποθηκευθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ξηρά μορφή στον ξηρό
τάφο, το κρέας έπρεπε να περάσει από κατάλληλη επεξεργασία. Μέσα στην καυτή
έρημο, το κρέας θα ήταν ακατάλληλο προς βρώση στο βασιλικό τραπέζι. Η λύση; Η ταρίχευσή
του!
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Richard Evershed ο οποίος είναι
βιοχημικός στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο, έριξε φως στη
διαδικασία βαλσαμοποίησης που χρησιμοποιήθηκε
για τη δημιουργία αυτού του λεγόμενου μουμιοποιημένου κρέατος.
«Η δουλειά μας καλύπτει ένα κενό που πάντα υπήρχε στη
μελέτη των μουμιών στην αρχαία Αίγυπτο», λέει ο ανθρωπολόγος Andrew Wade ανθρωπολόγος από το
Πανεπιστήμιο Mc Master στο Χάμιλτον του Καναδά, ο οποίος δεν
συμμετείχε στην ομάδα, «έχουμε μελετήσει τις ανθρώπινες αιγυπτιακές μούμιες και
σε πολύ μικρότερο βαθμό τα μουμιοποιημένα ζώα, αλλά το μουμιοποιημένο κρέας
κανείς δεν είχε αναλάβει να το μελετήσει».
Για να εξακριβωθεί ποιες ακριβώς χημικές ουσίες
χρησιμοποιήθηκαν από τους σοφούς Αιγύπτιους στη μουμιοποίηση των κρεάτων ο Richard Evershed και οι συνεργάτες του
κατέφυγαν στη διαδικασία της φασματοσκοπίας. Αναλύθηκαν δείγματα από τέσσερις
είδη μουμιοποιημένου κρέατος που ήταν τυλιγμένο με επιδέσμους, τα οποία
φυλάσσονταν στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου και στο Βρετανικό Μουσείο του
Λονδίνου.
Αποδείχθηκε ότι οι επίδεσμοι περιείχαν ένα είδος ζωικού
λίπους με το οποίο λαδώνονταν. Για παράδειγμα επεξεργασμένο ψημένο κρέας
βρέθηκε στον τάφο Isetemheb, όπου ήταν σύζυγοι
και αδελφές του Θηβαίου αρχιερέα. Αυτό το δείγμα χρονολογείται στην περίοδο από
1064 ως 948 π.Χ.
Άλλα δύο δείγματα που ελήφθησαν από τον τάφο της Θηβαίας
ιέρειας Henutmehit, που πέθανε το 1290
π.Χ. Στη μια περίπτωση υπήρχε ψημένο κρέας πάπιας και στην άλλη, προφανώς,
γίδας.
Ο χημικός Stephen Buckley βιοχημικός από το
Πανεπιστήμιο του York, στο Ηνωμένο Βασίλειο εντόπισε ότι στα
μουμιοποιημένα τρόφιμα υπήρχε ρητίνη από φυστικιά, που εισάγονταν από τη
Μεσόγειο.
Σε ανέκδοτο έργο του παρουσιάζει τη χρήση της ρητίνης αυτής
ως πολύ διαδεδομένης στη χρήση της μουμιοποίησης των ανθρώπων, από ό, τι
εθεωρείτο σήμερα.
Πηγή:
Proceedings of the National Academy of Sciences
--
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου