Οι Δρυάδες των Κρουσίων

Όταν το λαμπερό φεγγάρι ακουμπά στις κορυφές του βουνού, ασημένιες δροσοσταλίδες γλιστρούν από τις φυλλωσιές του δάσους, πέφτουν στο χώμα και μεταμορφώνονται σε πανέμορφες  αέρινες κόρες, τις Δρυάδες.

Το κελάρυσμα των πηγών μετουσιώνεται σε μουσική, το απαλό θρόισμα του ανέμου γίνεται μαγευτικό τραγούδι της αγάπης.

Οι κόρες του δάσους, οι πανέμορφες θεϊκές Δρυάδες, αρχίζουν το τραγούδι της αγάπης, κάνοντας τα δέντρα να λικνίζονται και να τεντώνονται στον ουρανό, τις πηγές να αναβλύζουν ζωηρότερα, τις καρδιές των ανθρώπων να χτυπούν σαν τρελές.

Οι μελωδικές φωνές τους ταξιδεύουν σε κάθε βουνοκορφή, αναγγέλλοντας τη χαρά, την αγάπη, την ευτυχία, την ομορφιά της ζωής.

Όταν το λαμπερό φεγγάρι ακουμπά στις κορυφές των Κρουσίων, θεϊκές κόρες ξεπηδούν από το δάσος  να μιλήσουν στην καρδιά μας, γιατί γνωρίζουν ότι μόνο στις ψυχές των ανθρώπων το ταξίδι τους είναι ατέλειωτο στο χρόνο.

Γιώργος Εχέδωρος

(Θέμα της Σχολής Μπαλέτου ‘Ματίνας Κουρσάρη’ στην ετήσια παράσταση της,  στο Θέατρο Λόφου Κιλκίς, το Σάββατο 1 Ιουλίου 2017)