 |
| Στιγμιότυπο από την παρέλαση του Κιλκίς (1914). Ενώπιον του στρατηλάτη Κωνσταντίνου έγινε η στρατιωτική παρέλαση στην 'Πλατεία Παραπηγμάτων' στο Κιλκίς, στις 21 Ιουνίου του 1914. |
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Ανασύρουμε γεγονότα από το παρελθόν, στα οποία η σκόνη που επικάθησε σε αυτά και κοντεύει να τα εξαφανίσει. Η άσκοπη τριβή με τη σύγχρονη καθημερινότητα- όπου αλλότρια στοιχεία μας έχουν κατακυριεύσει- μας ωθεί στη Λήθη.
Δεν ζούμε στο παρελθόν, εντρυφούμε, όμως σε αυτό, για να βαδίσουμε με ολόρθο το μέτωπο προς το μέλλον.
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, τη σύντομη παρέμβασή μας.
Στην πόλη Κιλκίς είχαν έρθει, ήδη, από το 1913, περί τους 1500 πρόσφυγες από τη Στρώμνιτσα, όταν με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου η πόλη αυτή δεν εντάχθηκε στα νέα όρια του ελληνικού κράτους.
Αίτημα των κατοίκων της σημαντικής πόλης της Βόρειας Μακεδονίας, ήταν ο προσφυγικός τόπος τους να ονομαστεί «Νέα Στρώμνιτσα», σε ανάμνηση της πατρίδας τους.
Πράγματι, από το 1914 και για μερικά χρόνια ονομάστηκε έτσι.
Ώσπου, τελικά, επανήλθε η ονομασία ‘Κιλκίς’ για να μη λησμονηθεί η γιγαντομαχία του 1913.
Για τους πρόσφυγες, τότε, ο χειμώνας 1913-14, ήταν ο σκληρότερος της ζωής τους. Το Κιλκίς ήταν μια πόλη ερειπωμένη, μια πόλη καμένη.
