Κιλκίς 1913: Η περιφρόνηση προς το θάνατο ήταν το ΟΠΛΟ των ηρώων

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

(Ιστορικό σημείωμα για την κατάληψη της πόλης Κιλκίς)

Αλαλάζοντας και με προτεταμένη τη λόγχη, οι Έλληνες μαχητές ορμούσαν, περιφρονώντας το θάνατο, εναντίον των οχυρωμένων αναχωμάτων του εχθρού.

Σκοπός και στόχος, με όποιο τίμημα, η κατάληψη του Κιλκίς, της αρχαίας Καλλικούς.

Κιλκίς 1913: Θηριωδίες του πολέμου- η καταστροφή του Τζαμιού στο Κιλκίς

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Καμένες πόλεις, σφαγές κατοίκων και γενικότερα τον όλεθρο, αντιμετώπισαν οι Έλληνες στρατιώτες στη μεγάλη εξόρμηση του Β’ Βαλκανικού Πολέμου. Ό, τι είχαν καταλάβει οι Βούλγαροι την προηγούμενη χρονιά, το άφηνα μέσα στον πανικό τους καταστραμμένο και καμένο.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούσαν οι πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας, το Κιλκίς, η Νιγρίτα καθώς και το Δοξάτο. Ενώ την ίδια τύχη είχαν και δεκάδες οικισμοί που βρισκόντουσαν υπό τον έλεγχό τους.

Μάχη Κιλκίς 1913: Οι Έλληνες στρατιώτες εμπνέονταν από το παράδειγμα των αξιωματικών.

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Συνταρακτικές είναι οι αφηγήσεις των πρώτων τραυματιών από τη μάχη του Κιλκίς τον Ιούνιο του 1913.

Για τη μεταφορά των τραυματιών επιτάχθηκε το επιβατικό «Πέλωψ» της ‘Κυκλαδικής Εταιρείας’.

Κιλκίς 1913: «Πολεμούσαν σα Λιοντάρια»

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Σήμερα όταν κανείς επιδιώξει να ‘ζωντανέψει’, με τη νόηση του, τις μάχες του Κιλκίς-Λαχανά, οφείλει απαραίτητα να επισκεφθεί τις περιοχές που έλαβαν χώρα οι πολεμικές συγκρούσεις του τριημέρου 19,20 και 21 Ιουνίου 1913.

Μακεδονία 1913. Οι φρικαλεότητες των κομιτατζήδων

Ο καθολικός ιερέας του Κιλκίς Γουσταύoς Μισέλ, ήταν καταιγιστικός στην αφήγησή του για τις θηριωδίες των κομιτατζήδων κατά Ελλήνων και Οθωμανών. (Δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας 26 Ιουνίου 1913)


Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Οι Βούλγαροι στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο είχαν καταλάβει ένα μέρος της Μακεδονίας και προσπάθησαν με διάφορα μέσα να το ενσωματώσουν στην επικράτειά τους. Παραστρατιωτικές ένοπλες ομάδες καθοδηγούμενες από στελέχη του πάλαι βουλγαρικού κομιτάτου έδρασαν τότε στην κατεχόμενη Μακεδονία με σκοπό να αλλοιώσουν τον πραγματικό πληθυσμό της.

1913: Μάχες στα στενά της Στρώμνιτσας

Γράφει ο  Γιώργος Εχέδωρος

ο Στρατηλάτης βασιλιάς Κωνσταντίνος όταν έφθασε στη Δοϊράνη πληροφορήθηκε για την απαγωγή του Έλληνα Επισκόπου και των προκρίτων της πόλης.

Ανακοινώθηκε, έτσι, επίσημα πως οι απαχθέντες από τους Βουλγάρους, ως όμηροι, ήταν : 

Ο επίσκοπος Πολυανής Φώτιος, ο ανεψιός του Δημ. Τσικμάκης, Γεώργιος Τσουμάκης, Χρήστος Ψωμάς, Δημ. Χατζηιωάννου, Γ. Μοναστήρης, Γ. Αναστασίου, Σπύρος Γρηγορίου, Βασίλειος Μπούρτσος, Κ. Μάρκου, Α. Μάρκου, Γ. Τερζιτάνης, Χρ. Τερζιτάνης, Δ. Μάρκου, Κ. Λιόλης, Κ. Σαλαμάνης, Λ. Δεμπόλας, Α. Νάτσικας, Ι, Ζανής και ο νυκτοφύλακας Γρηγόριος.